Ceramika w przestrzeni miejskiej - Wrocław, ulica.

Kiedyś mury domów i bramy pokrywano płytkami ceramicznymi. Czasami komponowano z nich ciekawe mozaiki. Były trwałe i łatwe w utrzymaniu. Dalej są trwałe, ponieważ wciąż istnieją. Dalej też są łatwe w utrzymaniu, a nawet łatwiejsze, ponieważ nikt ich nie utrzymuje w czystości.
Teraz debile z farbami w sprayu malują na nich swoje żałosne bohomazy. Tak jest miedzy innymi we Wrocławiu, na przykład na ulicy Podwale, gdzie zrobiłem poniższe zdjęcia w lipcu tego roku.

01

02

03

04

Ceramika w przestrzeni miejskiej - Wrocław, dworzec kolejowy.

Czy ktoś nie był na dworcu kolejowym we Wrocławiu ? Jeżeli tak, to pora najwyższa się tam wybrać, najlepiej pociągiem. Jestem na nim dwa razy każdego miesiąca w czasie podróży do Jeleniej Góry. Ostatnio w lipcu razem ze swoim synem, Michałem, czekając na IC 6101 do Warszawy zauważyłem ceramikę, której nie dostrzegałem przez naprawdę wiele lat.
Posadzka w głównej sali dworca, mozaika na kiosku dyżurnego ruchu poszarzała lekko. Piękne białe kafle na ścianach zejścia do przejścia podziemnego, a także całe ściany tego przejścia.

01

02

03

04

05

Ceramika na nószkach --- od projektu do realizacji.

Chciałem zrobić coś organicznego. Coś co przypominałoby jakąś tykwę przeciętą albo strąk wielki. A jednocześnie coś co miałoby nóżki, jak robak powiedzmy.

Osobiście uważam, że naczynia ceramiczne powinny mieć nogi, nóżki albo przyjemniej nibynóżki. Naczynia muszą się odrywać od powierzchni, unosić jakby. Przez to stają się lżejsze wizualnie a ich forma zostaje bardziej zaakcentowana w przestrzeni.

Więc zaczęło się od szkicu na gazecie a skończyło na wypale w temp. 1240 oC. Szkliwa komercyjne plus angoby tu i tam.

01

02
naczynie niebieskie z różowym środkiem
kamionka H - 7 cm L - 36 cm

03
naczynie zielone żółte w środku

kamionka H - 7 cm L - 36 cm

04
naczynie zielone białe w środku
kamionka H - 7 cm L - 36 cm

05
naczynie zielone gięte różowo-żółte w środku
kamionka H - 8 cm L - 36 cm

Ceramika w przestrzeni miejskiej - Ul. Wspólna, kościół św. Barbary, stacje drogi krzyżowej.

Ceramiką w przestrzeni miejskiej nazywam ceramikę, która funkcjonuje w miejscach publicznych, dostępnych dla wszystkich ludzi. To najczęściej ceramika będąca na zewnątrz budynków, która musi łączyć w sobie walory estetyczne z odpornością na złożone warunki klimatyczne.

To ceramika, której często w ogóle nie dostrzegamy w naszym otoczeniu. Tak właśnie było w moim przypadku. Mieszkałem na Mokotowie w starej, przedwojennej kamienicy przy ul. Wiktorskiej i dopiero kilka lat od zamieszkania zauważyłem jak cudownie wiśniowy kolor mają klinkierowe płytki okładzinowe pokrywające elewację, i jak technicznie perfekcyjne jest ich wykonanie. Kolejnych kilka lat potrzebowałem aby odkryć, że na krótkim odcinku ulicy różne kamienice pokryte są kilkoma rodzajami płytek pochodzącymi z różnych wytwórni. A to przecież tylko płytki okładzinowe. Jest w Warszawie, i w innych miastach, a także poza miastami, więcej "ukrytej" ceramiki w przestrzeni publicznej. Warto wybrać się aby ją odszukać. Warto być uważnym gdyż ceramika jest wszędzie!

Miejsce, które ukazują poniższe zdjęcia, odkryłem przypadkiem, zrobiłem zdjęcia, z których nie wszystkie są ostre, przepraszam.

Obrazy ceramiczne przedstawiające stacje drogi krzyżowej są zaprojektowane i wykonane w pracowni Lecha i Piotra Grześkowiaków, to ojciec i syn. Niewiele można znaleźć na ich temat, jeżeli ktoś coś wie, chętnie usłyszę.

Warto zajrzeć do wnętrza kościoła, jest tam mozaika za ołtarzem głównym oraz imponująca mozaika na suficie.

01. Stacja - widok ogólny.

02. Detale architektoniczne.

03. Obrazy są podziwiane przez miłośniczki ceramiki.

04

05

06

07

08

09

10

11

12

13

14